آشنایی با انواع ورزش های رزمی و خصوصیات آن

ورزش های رزمی چیست؟

ورزش رزمی به دو دسته مسلحانه و غیرمسلحانه تقسیم می‌شود. ورزش‌های مسلحانه با استفاده از سلاح‌های دفاعی نظیر شمشیر، کمان و... انجام می‌شود. برخی از ورزش‌های مسلحانه عبارت‌ اند از:

• شمشیر زنی و کِندو
• تیراندازی
• نیزه زنی
• بوجوتسو

در مقابل ورزش‌های غیرمسلحانه را داریم که در آن شما باید با حریف خود به صورت تن‌به‌تن دست‌وپنجه نرم کنید و دیگر خبری از ابزارآلات دفاعی نیست. این شاخه از ورزش‌های رزمی به چند دسته ضربه‌ای، گلاویز شدنی و نظامی تقسیم می‌شود.

هر یک از مواردی که نام بردیم به نوبه خود ، ارزش زیادی برای اقشار مختلف جامعه داشته و حتی برخی از آن‌ها قسمتی از فرهنگ و تمدن یک کشور را شکل می‌دهند. مانند کنگ‌فو که در معبد شائولین مورد ستایش قرار گرفته و مردم چین ارزش زیادی برای این هنر رزمی قائلند. در ادامه جدولی از انواع هنرهای رزمی را به نمایش خواهیم گذاشت تا به درک درستی از نوع دسته‌بندی این ورزش‌ها برسید. پس از آن هم قصد داریم ماهیت چند مورد از رایج‌ترین ورزش‌ها را با دقت بیشتری بررسی کنیم.

انواع ورزش های رزمی

همانطور که پیشتر اشاره کردیم، ورزش‌های رزمی در مدل‌های گوناگون طراحی و ابداع شده است و بشر از قدیم‌الایام تا به امروز برای دفاع از خود یا تهاجم، از آن بهره برده است. شما هم اگر تا به امروز هنر رزمی خاصی را دنبال نکرده‌اید و موفق به کشف علاقه ورزشی خود نشده‌اید؛ پیشنهاد می‌کنیم که در ادامه همراه ما باشید تا به معرفی هنرهای رزمی معروف و پرطرفدار بپردازیم.

او اسپرت  (O- Sport)

اسپرت (O- Sport) یکی از انواع ورزش رزمی محبوب است و ترکیبی از فعالیت‌های سازمان یافته جسم و ذهن است. این ورزش با هدف بهبود سلامت جسمانی و آمادگی بدن برای دفاع شخصی توسط ملی پوشان غیور ایرانی (برادران منوچهری) ابداع شد و خاستگاه آن سرزمین پارس (ایران) بود. درواقع O- Sport مخفف عبارت اورجینال پرشین اسپرت و الهام گرفته از هنرهای سنتی، بازی‌های بومی محلی و ورزش‌های زورآزمایی است.

خوشبختانه امروزه او-اسپرت طرفداران پروپاقرص زیادی در سرتاسر دنیا دارد و باتوجه به ارزیابی و سنجش‌های صورت گرفته،‌ تا حد زیادی نقاط ضعف این ورزش نوپا برطرف شده و پیشرفت چشمگیری داشته است. اگر هنوز هم کنجکاو هستید تا در رابطه با او-اسپرت  (O- Sport) اطلاعات بیشتری به دست آورید؛ باید بگوییم که این ورزش به چهار شاخه اصلی هنری، رزمی، ذهنی و ساحلی تقسیم می‌شود.

• هنری و ذهنی: بخش هنری و ذهنی او-اسپرت شامل حرکاتی می‌شود که نیاز به سرعت عمل بالا، چالاکی و در عین حال، تمرکز دارند. اسپدان، آمادای و ایساتیس برخی از ورزش‌های این شاخه هستند.

• رزمی: بخش رسمی او-اسپرت شامل سه زیرشاخه است که به ترتیب اوکسیان، آکسایا و اهمتان نام دارند و دو مورد اول قابل اجرا روی تشک یا داخل رینگ است و مورد سوم را می‌توان در فضای باز هم برگزار کرد.

• ساحلی: زیرشاخه ساحلی O- Sport شامل مچ اندازی و حرکات آکروباتیک است.

بوکس

بوکس یکی دیگر از انواع ورزش رزمی است که تقریبا همه ما به لطف فیلم‌های معروف و هیجان‌انگیز رزمیِ سینمای هالیوود با آن آشنا هستیم. با این حال بهتر است کمی بیشتر در این باره بدانید تا شاید به آن علاقه‌مند شده و به طور جدی این حرفه را دنبال کنید. در واقع ورزش بوکس یکی از پرطرفدارترین هنرهای رزمی است که در آن دو نفر طی مشت زنی با یکدیگر مبارزه می‌کنند و مبارزه‌کننده به واسطه تکنیک‌های خاص و شناخت حرکات طرف مقابل، بر او چیره می‌شود.

در مورد تاریخ ابداع این ورزش اطلاعات دقیقی در دست نیست، اما آنچه حائز اهمیت است قدمت و پیشینه طلایی این هنر در روم باستان است. در دیار مردم روم، بوکسورها دستکش‌های ضخیمی که مزین به سنگ و فولاد بود، بر دست می‌کردند و به مبارزه با یکدیگر می‌پرداختند.

امروزه مسابقات بوکس در سه راند 3 دقیقه‌ای برگزار می‌شود که بین هر راند، ورزشکاران فرصت یک دقیقه استراحت دارند. البته یک قانون توافقی هم وجود دارد که براساس آن دو طرف موافقت می‌کنند که مسابقه در 6 راند دو دقیقه‌ای یا 4 راند 3 دقیقه‌ای برگزار شود. در طی این مسابقه هر یک از ورزشکاران می‌توانند به همراه خود یک کمک کننده و یک دستیار داشته باشند، تا بین هر راند (تایم استراحت) به او رسیدگی کنند.

بیشتر بخوانید: وسایل بوکس

تکواندو

برای آشنایی با هنرهای رزمی لازم است تا چند ورزش مختلف را به خوبی بشناسید و از بین آن‌ها، هر یک را که مایل هستید برای شروع فعالیت ورزشی خود انتخاب کنید.

ورزش بعدی که قصد معرفی آن را داریم، تکواندو است. این هنر از سرزمین کره برخاسته و در سرتاسر جهان مورد توجه علاقه‌مندان ورزش‌های رزمی قرار گرفته است. تکواندو از نظر مفهوم لغوی، به معنای شکستن اجسام با دست است و از اصول و سبک خاصی پیروی نمی‌کند. با این حال حرکات ابداعی فوق‌العاده‌ای دارد و اگر به تماشای مسابقات قهرمانی تکواندو بنشینید، شاهد ترفندهای رزمی مشابه با ورزش‌های سوباک و تائه خواهید بود. مفهوم برخی از تکنیک‌های تکواندو به شرح زیر است:

• آپ و دیت: جلو و بغل

• چاگی و چیگی: ضربه با پا و دست

• یوپ و ماکی: بغل و دفاع

• کینگره و تکوان: احترام و اطاعت

• چاریوت: به صورت خبردار ایستادن

ناگفته نماند که این ورزش رسمی انواع مختلفی از سبک‌ها را در بر گرفته و هر یک دارای قوانین خاص خود هستند که در ادامه به بررسی مدل‌های مختلف آن خواهیم پرداخت.

تکواندو به سبک پومسه

این تکنیک با هدف پاسخ به حملات مهاجم طراحی شده و مجموعه‌ای از حرکات بنیادی با دست و پا (مشت و لگد) را شامل می‌شود. حرکات الگوی پومسه از الگوی ثابتی پیروی می‌کند و به نوعی چرخه مشخصی دارد که فرد، مدام در حال تکرار آن است؛ اما شاید برایتان سوال باشد که اگر حرکات تکراری هستند و حریف از ترفند بعدی طرف مقابل آگاه است؛ پس چطور بر هم چیره می‌شوند؟ پاسخ در سرعت و کیفیت حرکات است. هر اندازه که تکنیک‌ها با هماهنگی و نظم بهتری اجرا شوند، اثرگذاری بیشتری خواهند داشت.

تکواندو به سبک هان مادانگ

هان مادانگ به سبک عمومی تکواندو معروف است که شامل دفاع شخصی و شکستن اشیا سخت می‌شود. گردهمایی‌های هان مادانگ هر ساله در کره برگزار شده و ورزشکاران زیادی در آن برای نمایش استعداد خود حضور می‌یابند. در کنار حرکات مخصوص این سبک، تکنیک‌های مخصوص پومسه و ابداعات جدید تکواندو نیز برای تماشاگران اجرا می‌شود. این مراسم نقش بزرگی در معرفی تکواندو به مردم سرتاسر دنیا ایفا می‌کند.

تکواندو به سبک کیورگی

کیورگی نوعی رقابت در حوزه تکواندوست که در 3 راند 2 دقیقه‌ای برگزار می‌شود. در این مسابقه 5 داور بر حرکات مبارزانی که روی شیاپچانگ حاضر می‌شوند، نظارت دارند. به منظور کاهش خطر ناشی از ضربات، شرکت کنندگان در این مسابقه موظفند از هوگو، محافظ لثه، ساق بند، کلاه و کاپ استفاده کنند.

کاراته

در کاراته از تمام اعضای بدن برای دفاع از خود یا تهاجم به حریف استفاده می‌شود. این سبک ورزشی بر ایجاد هماهنگی بین اعضای مختلف بدن تمرکز دارد و تمرینات آن به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

• کومیته: مسابقات کاراته در رینگ

• کیهون: تمرینات پایه تهاجم و دفاع

• کاتا: حرکات نمایشی کاراته

در بین تمامی انواع ورزش رزمی می‌توان گفت که کاراته تاثیر فوق‌العاده‌ای بر هماهنگی جسم و روح دارد و یک کاراته کا پس از گذراندن دوره‌های تمرینی، علاوه بر اینکه قادر به دفاع از خود در برابر حملات خواهد بود، به توازن مطلوبی بین نیروهای بدن دست می‌یابد.

ووشو

خب تا اینجای کار دانستیم که آشنایی با انواع ورزش رزمی سبب می‌شود تا در انتخاب رشته ورزشی مدنظر خود، تصمیم هوشمندانه‌تری بگیریم. از این‌رو باز هم در ادامه شما عزیزان را با ۴ رشته پرطرفدار دیگر آشنا خواهیم کرد که این روز‌ها افراد زیادی به آنها علاقه‌مند هستند.

یکی از هنرهای رزمی محبوب در بین جوانان و نوجوانانِ سرتاسر دنیا، ووشو و همان زیر مجموعه کنگ‌فوست و از معبد پرآوازه شائولین سرچشمه می‌گیرد. این ورزش سبک‌های بی‌شماری دارد و در هر کشوری ممکن است برخی از تکنیک‌های مخصوص آن رواج داشته باشد. از این رو در ادامه یکی از اصلی‌ترین زیرشاخه‌های ووشو را معرفی خواهیم کرد تا به درک بهتری از این هنر رزمی برسید.

ووشو تالو یکی از سبک‌های اصلی ووشو است و تکنیک‌های آن به صورت مسلح و غیرمسلح اجرا می‌شود. در واقع برای انجام برخی حرکات این ورزش، ممکن است از شمشیر، چوب، نانچیکو یا نیزه استفاده شود. در ضمن ووشو تالو دارای سه زیر دسته به نام‌های نان چوان، چانگ چوان و تای چوان است.

جودو

نوبتی هم که باشد، این سری باید به سراغ ورزش‌های کشور ژاپن برویم. شاید تابحال شنیده باشید که برای یک سامورایی همه جا ژاپن است. بله؛ از نظر ما هم همینطور است؛ چرا که امروزه هنر جودو (میراث سامورایی‌ها) در سرتاسر دنیا در حال ترویج و آموزش است و هنرجویان بسیاری طرفدار پروپاقرص این رشته ورزشی هستند. در رابطه با جودو باید بگوییم که این هنر یکی از انواع ورزش رزمی تن‌به‌تن است که پیشینه‌ای هزار ساله دارد. واژه جودو از دو بخش «جو» و «دو» تشکیل شده است که به ترتیب معنای «آرام» و «روش، شیوه» را دارند. به عبارتی جودو یعنی ورزش آرم و در نتیجه این سبک ورزشی باید شامل حرکاتی باشد که موجب آرام سازی روح و جسم می‌شود. این ورزش فوت‌وفن بسیاری دارد که به ترتیب عبارت‌اند از:

• ۱۵ فن دست

• ۱۱ فن کمر

• ۲۱ فن پا

• ۵ فن خوابیده به پشت

• ۲۵ فن خوابیده به پهلو

• ۷ فن حالت خاک

• ۱۲ فن خفه کردن

• ۱۰ فن شکستن مفصل

موی تای

از دیگر ورزش‌های رزمی تایلند می‌توان به موی تای اشاره کرد که به بوکس تایلندی هم شهرت دارد. در این هنر، اعضایی مانند مشت، زانو، آرنج و ساق‌ها درگیر خواهند بود. به عبارتی از آرنج برای ضربات نیزه، زانو برای ضربه و دفاع، پا برای ضربات و مشت‌ها برای خردکردن و کوبیدن استفاده می‌شود. این رشته پیشینه‌ای دوهزار ساله دارد و در کشورهای مالزی، کامبوج و... از محبوبیت بالایی برخوردار است.

مسابقات موی تای داخل رینگ انجام می‌شود و هر ساله افراد زیادی در کشورهای مختلف به یادگیری این رشته علاقه‌مند می‌شوند. حتی به قدری این هنر در بین مردم تایلند محبوب است که روز 17 مارس را به عنوان گرامیداشت ورزش موی تای نامگذاری کرده‌اند.

آیکیدو

یکی دیگر از انواع ورزش رزمی کشور ژاپن، آیکیدو است که تلفیقی از حرکات دورانی و انرژی درون است و فرد با ترفندهایی که به کمک دست و پا اجرا می‌کند، تلاش در غلبه بر حریف خود دارد. محوریت آیکیدو دفاع از خود است و حرکات تهاجمی در آن کمتر نمود پیدا می‌کند. واژه آیکیدو در معنای لغوی به انرژی درون، ذهن و روح اشاره دارد و حرکات آن هماهنگ با کنش‌های طبیعی بدن است. این رشته ورزشی سبک‌های مختلفی دارد که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

• آیکیدو یوشینکان

• جیوشینکای آیکیبودو

• ایواما آیکیدو

• شین شین تویستو

• آی کی کای

• تومیکی ریو

جمع‌بندی

در این مطلب به بررسی انواع ورزش رزمی پرداختیم و دانستیم که این هنرها به چند دسته مختلف تقسیم می‌شوند. امیدواریم با مطالعه این مقاله، ورزش مورد علاقه خود را یافته باشید و در آینده‌ای نزدیک، یادگیری هنر رزمی مدنظرتان را آغاز کنید. لطفا نقطه نظرات و پیشنهادات خود را در این باره با ما و سایر کاربران در بخش نظرات به اشتراک بگذارید و اگر ورزش دیگری می‌شناسید که در این مطلب به آن اشاره نشده است، در صورت تمایل آن را هم معرفی کنید.